Category: Relacje

Rewire przypomina, że muzyka słuchana w skupieniu i detalu wywołuje kolosalne wrażenie.

Odyseja w Helsinkach: jazz spotyka się z muzyką elektroniczną, tradycja z eksperymentem, a dźwięki z całego świata swobodnie się przeplatają. Bez headlinerów, bez podziałów – po prostu czysta eksploracja dźwięku.

Minimalistyczna i monumentalna muzyka z „All Life Long” w wykonaniu Kali Malone, Stephena O’Malleya. Macadam Ensemble i Opus 333 niezwykle rezonowały w monumentalnej przestrzeni Eglise du Saint-Espirit de Paris.

Roadburn poszerza spojrzenie na wycinek sceny muzycznej, która w Tilburgu ujawnia swoje niezwykle obszerne spektrum.

Wiosenna edycja Sanatorium Dźwięku, mimo że oszczędniejsza, okazuje się zaskakująco spójna, balansując między rytmem i klubową elektroniką, a muzyka abstrakcyjną, która w Sokołowsku świetnie rezonuje.

Borealis wychodząc poza program muzyczny, poruszył wątek kultury Sámi, stając się platformą do tego, jak opowiadać o własnej tożsamości.

Supersonic przywraca wiarę w to: co jeszcze można zrobić z gitarą, że muzyka może zabrać głos w sprawie teraźniejszość i co jeszcze może znaczyć słowo „festiwal”.

Fire! Orchestra pokazuje świetnie jak bazując na groovie i często post-punkowych rytmach są w stanie tworzyć miejsce dla improwizacji, zespołowego grania, ale i piosenek. Ma to w sobie niezwykłą moc.

Czy można robić festiwal zogniskowany wokół sceny muzycznej jednej metropolii? Sea You Music Showcase pokazuje, że tak i ma ogromny potencjał, żeby tę ideę rozwijać.

W kwadrans mogę być w Algerii, São Tomé, Bogocie, Hokkaido albo Lublanie. To istota festiwalu: w różnorodności tkwi siła tak ogromna, jak nigdzie indziej w Europie.