CategoryRecenzje

„Rastilho” jest osobistym komentarzem do współczesności, gestem najprostszym z możliwych: sięgnięciem po instrument, graniem, czerpaniem z tradycji, aby stworzyć opowieść o o współczesnej Brazylii, przyćmionej rządami Jaira Bolsonaro

W czterdziestu minutach Horse Lords łączą ze sobą mikrotonalne harmonie, polirytmie, minimalizm, matematyczne konstrukcje, taneczny potencjał i algorytmiczne podejście w stylu artystów z katalogu Orange Milk.

Alabaster DePlume zabiera walizkę z napisem „jazz” na wyprawę dookoła świata. Otwiera ją na różnych krańcach globu – przez czterdzieści minut zanurzamy się w melodie żywcem wyjęte ze sceny Ethiopiques, odpływamy na daleki Wschód i w kierunku japońskiego min’yo folku, aby wrócić do Europy szlakiem muzyki celtyckiej.

Bastarda na „Nigunim” zachowuje sakralny charakter nigunów z charakterystyczną dla siebie swadą grając dostojnie i poważnie. Najważniejsze jednak, że emocjonalny ładunek tej ponadczasowej muzyki pokazują w sposób, którego nie da się już pomylić z kim innym.

Egzotyczna, surrealistyczna i pełna kontrastów – Sea to Sea brzmi jak opowieść z Atlantydy, na której Sign Libra pokazuje jak bardzo oryginalny jest jej język muzyczny.

Lonker See na płycie „Hamza” pokazuje się od nowej strony, która jednak jest konsekwencją ich wcześniejszych działań. Niemniej zaskakujące jest spotkanie przedstawicieli sceny bydgoskiej, których muzyka jest zupełnie inna w porównaniu do tego, co stworzyli do tej pory.

Zespół Szymona Gąsiorka, jednego z najciekawszych młodych kompozytorów, na Survival Kit atrakcyjnie rozwija pomysły z debiutu. To burzliwa i złożona opowieść, która sięga po wiele frapujących rozwiązań.
Continue Reading

Z wizerunkiem słodkiej pop-dziewczyny, która mizdrzy się w teledyskach, skutecznie rozprawia się underground. A dodatkowo daje wyraźny sygnał części społeczeństwa dyskryminowanej nie tylko ze względu na płeć, ale i pochodzenie czy orientację.

Koma Saxo i E/I bardzo rozpychają się w jazzie, mocno poza niego wykraczając – dzięki temu na scenie europejskiej wprowadzają dużo świeżości.

„Processions” to kontemplacyjna podróż przez muzykę folkową, lekcja nasłuchiwania, wyłapywania dźwięków, ich detali, doszukiwania się ukrytych warstw. To zaproszenie do głębokiego słuchania, muzyka eskapistyczna, której trzeba pozwolić wybrzmieć, złapać ucho w trans.