O remiksach pisałem swego czasu tutaj – przywołuję tam moje spojrzenie na ten typ utworów i podejście autorów do ich tworzenia. „Nionio RMX” to zestaw przeróbek utworu „Nionio” Wojtek Mazolewski Quintet z płyty „Wojtek w Czechosłowacji”. Kompozycja w całości zostaje poddana obróbkom wśród twórców bardziej lub mniej obracających się stylistyce muzyki klubowej; przede wszystkim można więc grać ją w tych różnych odmianach na parkietach. Mamy tu popis rytmicznych i tanecznych odmian, z masą muzycznych ornamentów. Remiksy są tym lepsze im dalej im do oryginału, ale też im bardziej pomysłowe, opiszę więc dwa, moim zdaniem najciekawsze. Eltron John pokusił się o rozbudowaną do niemal siedmiu minut kompozycję w duchu minimal i house, praktycznie całkowicie odbiegającą od oryginału na rzecz dyskotekowej, snującej się rytmiki. Daniel Drumz z kolei zabarwia muzykę charakterystycznymi dla siebie warstwami syntezatorów, uwypuklając gęsty bas i potencjał muzycznego groove’u w tym utworze. Obaj robią to w sposób świeży i akcentując partie z największym potencjałem na parkiety. „Nionio” w oryginalnej wersji ma spory taneczny potencjał, więc fajnym pomysłem było oddanie go kilku artystom z kręgu muzyki elektronicznej, aby wyciągnęli z niego jeszcze więcej, w charakterystycznej dla siebie stylistyce. Ci dwaj twórcy pokazują to najlepiej. Oby takich muzycznych zabaw, zwłaszcza na kanwach muzyki jazzowej, było w Polsce jeszcze więcej.
[Jakub Knera]
