Śpieszmy się czytać teksty o muzyce w sieci, tak szybko znikają. Sam często za tym nie nadążam stąd pomysł na inaugurację nowego nieregularnego cyklu, w którym będę polecał warte uwagi teksty poświęcone muzyce z ostatnich tygodni.

The Pudding: Are Pop Lyrics Getting More Repetitive? [CZYTAJ]

Czy w piosenkach Pop jest coraz więcej powtórzeń? Colin Morris na łamach The Pudding zanalizował powtarzalność tekstów 15000 piosenek, które znalazły się w Top 100 listy Billboard od 1958 do 2017 roku. Od Erica Claptona przez Daft Punk i Fatboy Slima po Avicii. Autorzy witryny przygotowali nawet specjalne narzędzie do mierzenia powtarzalności tekstów.

Ziemia Niczyja: Mądre słowa, dzikie słowa [CZYTAJ]

Mariusz Herma, dziennikarz Tygodnika Polityka i założyciel portalu beehype próbuje zwięźle odpowiedzieć „o co chodzi z tym Hollisem”, czyli Markiem Hollisem, wokalistą i liderem zespołu Talk Talk. Ci którzy nie wiedzą, powinni przeczytać, żeby dowiedzieć się dlaczego twórczość jednego z autorów „The Colour of Spring” jest wyjątkowa i warto jej słuchać nie tylko na początku wiosny, co ww. autor przypominał od dziesięciu lat.

Pitchfork: 9 Must-Hear Albums from Nyege Nyege Tapes, the Label Putting Africa’s Electronic Underground on the Map [CZYTAJ]

Philip Sherburne w sekcji The Pitch na łamach Pitchfork opisuje dziewięć najważniejszych jego zdaniem wydawnictw, które przyniosło światu Nyege Tapes czy Hakuna Kulala, najgorętsze wytwórnie ze Wschodniej Afryki. Od Nihiloxica przez interpretacje malojskiej muzyki w wykonaniu Jako Marona po obłędne utwory Bamba Pana czy Duke. Będą na polskich festiwalach w tym roku, więc warto nadrobić

The Calvet Journal: Kosovo Culture Kosovo’s underground club scene is giving the nation’s youth a reason to believe [CZYTAJ]

Przegląd klubowej sceny Kosova proponuje The Calvert Journal, magazyn poświęcony kulturze tzw. Nowego Wschodu. Geralda Cela pisze o inskluzywnnści przestrzeni muzycznych w tym mieście – od nocy queerowych i imprez społeczności LBGTQ+, przez imprezy techno i najciekawsze miejsca na mapie miasta. Oprowadzają ją po niej wybrani twórcy z Pristiny i innych kosowskich metropolii.

The New York Times: Reunion Tour! The Band Is Back! Wait, Who Are These Guys? [CZYTAJ]

Rob Tannenbaum na łamach The New York Times zastanawia się nad sensem reaktywacji zespołów muzycznych, przede wszystkim wtedy, kiedy część muzyków z oryginalnego składu już w nich nie grają. Czy koncert bez założyciela grupy ma jeszcze sens? A może najważniejsze, żeby po prostu dobrze bawić się przy największych, przebojach, niezależnie od tego kto gra na scenie?

The Guardian: 'Before you know it, it’s not a big deal to kill a man’: Norwegian black metal’s murderous past [CZYTAJ]

Z okazji premiery filmu „Lords of Chaos” Alex Godfrey w The Guardian przypomina burzliwą historię norweskiej sceny black metalowej. Od morderstwa basisty Mayhem przez Varga Vikernesa i spalenia przez niego trzech kościołów, po wiele innych wątków. Co ciekawe, Jonas Åkerlund, reżyser tej fabuły (nie dokumentu!) jest znany przede wszystkim z teledysków dla takich gwiazd jak Beyonce, Madonna czy Lady Gaga.

VOGUE: Forget Coachella: These Far-Flung Alternatives Are Pushing Festival Style Forward [CZYTAJ]

Na koniec coś z przymrużeniem oka. Modowy Vogue pisze o festiwalach muzycznych, tyle że nie o ich programie, ale stylówkach obecnych wśród uczestników. Bo przecież nie od dziś wiadomo, że równie ważne jak to, czeg się posłuchać jest to w czym słuchamy. I tu niespodzianka – zdaniem Rachel Hahn prym wiedzie już nie tylko amerykańska Coachella, ale też m.in. krakowski Unsound. Na szczęście program muzyczny mają zawsze bardzo dobry.