Tegoroczny festiwal Solidarity of Arts przejdzie metamorfozę. Europejskie Centrum Solidarności, jeego organizator, chce podkreślać znaczenie fundamentalnych dla ludzkości wartości. Osią ideową festiwalu w 2017 roku będzie POKÓJ.

 

Czerpiemy z najlepszych tradycji festiwalu Solidarity od Arts, ale w sposób sobie właściwy. Zobowiązuje nas nazwa festiwalu i misja instytucji. Na szczęście nie byliśmy w tym procesie sami. Byli z nami artyści. Artyści z Gdańska, Polski, Europy, świata. Europejskie Centrum Solidarności, utrwalające pamięć o jednym z największych ruchów pokojowych na świecie – Solidarności, zadało im – jednostkom wrażliwym, widzącym świat inaczej, głębiej – pytanie, czym dla nich jest pokój. Artystyczna odpowiedź nie jest jednoznaczna, dlatego festiwal cechuje różnorodność. Różnorodność interpretacji, środków artystycznego wyrazu, form muzycznych i różnorodność festiwalowych aktywności.

Solidarity of Arts to także współpraca artystów (którzy łączą się w kolektywy, wspólnie tworząc projekty), instytucji i organizacji (które udostępniają swoje zasoby do realizacji festiwalowych wydarzeń), kuratorów, społeczników, edukatorów i wielu innych środowisk. Ich obecność doceniamy i za nią dziękujemy.

Wzorem lat ubiegłych głównym elementem festiwalu jest muzyka. Podczas kilkunastu koncertów usłyszymy muzykę klasyczną, elektroniczną, jazz, a nawet techno. Zagrają soliści, tria, kwartety, septet, a nawet orkiestra i chór. Muzyczne interpretacje idei pokoju rozciągają się od odniesień wprost do braku pokoju na świecie, do życiorysów kompozytorów, ograniczanych w swojej twórczości z powodów politycznych, aż do znaczenia pokoju jako harmonijnego współistnienia odmienności.

Komfort odbioru zapewni wnętrze i zewnętrze ECS, jak również Sala BHP, w której symbolicznie – oddając hołd miejscu zawarcia pokojowych porozumień w czasach niepokoju – odbędzie się koncert inaugurujący festiwal.

Europejskie Centrum Solidarności zaprasza do ponownego odczytania filmów z nurtu kina moralnego niepokoju zapraszamy podczas cyklu (Nie)Pokój. Moralny. Projekcje, spotkania z ich twórcami i znawcami tematu to dobra tradycja festiwalu Solidarity of Arts. Uroczystym dniem przeglądu będzie ceremonia wręczenia Nagród Prezydenta Gdańska NEPTUN dla tych twórców, których artystyczna działalność nawiązuje do gdańskiej tradycji bądź współczesności, zaś ich dorobek pozostawia trwały ślad w historii miasta, wpisując się w wartości wolności i solidarności.

Ideę pokoju interpretować też będą artyści wizualni. Instalacje audio i wideo, wielkoformatowe projekcje, wystawa i instalacja artystyczna z papieru dopełnią dzieła. Dlaczego z papieru? To współczesne odniesienie do papierowej rewolucji Solidarności – jej głównym narzędziem walki o godność i wolność były papierowe ulotki i inne wydawnictwa, pozwalające na kształtowanie niezależnych poglądów. I to właśnie kartka papieru stała się punktem wyjścia do zaprojektowania formy, która będzie motywem przewodnim koncepcji instalacji artystycznej, towarzyszącej wydarzeniom festiwalu Solidarity of Arts.

Sierpień, gdy odbywa się festiwal, to również tradycyjnie czas, gdy wspominamy wielki strajk z Sierpnia ’80 i inicjujemy z tej okazji społeczne aktywności w dzielnicach. Zapraszamy więc na spacery po stoczni i wystawie stałej ECS z uczestnikami i świadkami wydarzeń sprzed 37 lat, rozważania nad aktualnością pojęcia „solidarność” podczas ETYKI SOLIDARNOŚCI oraz wydarzenia w dzielnicach, gdzie wspólnie z lokalnymi społecznościami próbujemy ZROZUMIEĆ SIERPIEŃ. To lato będzie jednak dla nas wyjątkowe. Oddajemy społecznikom nową przestrzeń społeczną na 3 piętrze ECS – Inkubator SOLIDARNOŚCI CODZIENNIE. Wierzymy bowiem, że tam, gdzie jest solidarność, jest również pokój. Społecznicy z całej Polski będą się zastanawiać, jak wdrażać ideę solidarności codziennie, aby nasz świat był choć trochę lepszy.

Ważną misją ECS jest edukacja, chcemy – i robimy to na co dzień – edukować do uczestnictwa w kulturze, która zmienia nasze widzenie świata, uwrażliwia, otwiera serca. Dlatego też ważną programową częścią festiwalu jest program dla najmłodszych, dla rodzin. Zapraszamy na warsztaty czerpania papieru, tworzenia origami i innych aktywności z papierem w roli głównej.

PROGRAM | DZIEŃ PO DNIU

13/08/2017 | niedziela
/ 9.00

Historyczna Brama nr 2 Stoczni Gdańskiej → wstęp wolny + rezerwacja miejsc
STRAJK! POCZĄTEK!
Spacer po Stoczni Gdańskiej śladami strajku z sierpnia 1980, w roli przewodnika Bogdan Borusewicz, jeden z organizatorów protestu
/ 10.00–16.00
ECS / przy fontannie → wstęp wolny + zapisy
Warsztaty majsterkowania | HAMAK OD RĘKI
Wspólnotowe przygotowanie mebli do strefy chillout na czas festiwalu Solidarity of Arts
/ 11.00–14.00
ECS / hol główny (vis-à-vis kas) → bilet: 1 zł + rezerwacja miejsc
STRAJK! POCZĄTEK!
Spacery subiektywne po wystawie stałej ECS, w roli przewodników uczestnicy historycznych wydarzeń: Zbigniew Bujak, Zbigniew Janas, Bożena Rybicka-Grzywaczewska, Wojciech Milewski

14/08/2017 | poniedziałek
/ 18.00
ECS / Galeria Trap → wstęp wolny
WERNISAŻ WYSTAWY | PAPIER
Papierową rewolucją powielaczogodzin, w której walka toczyła się za pomocą papierowej amunicji – Jan Krzysztof Kelus, bard opozycji, nazwał fenomen polskiego podziemia drugiego obiegu. Pokażemy papierowe archiwalia i fotografie z zasobów ECS
/ 19.00
Sala BHP → odbiór zaproszeń
KONCERT | MUZYKA DLA POKOJU
Uroczysta inauguracja festiwalu, zagra Orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej pod batutą Pawła Przytockiego, w roli solisty – Janusz Wawrowski, skrzypce

18/08/2017 | piątek
(NIE)POKÓJ. MORALNY
Dzień 1 | Dokumentalne emanacje kina moralnego niepokoju
ECS / mediateka → wstęp wolny
/ 15.00 Spotkanie z twórcami
/ 16.00 Elementarz | reż. Wojciech Wiszniewski | 1976
Stolarz | reż. Wojciech Wiszniewski | 1976
Sztygar na zagrodzie | reż. Wojciech Wiszniewski | 1978
Zapora | reż. Irena Kamieńska | 1976
Robotnice | reż. Irena Kamieńska | 1980

ECS / audytorium → wstęp wolny
/ 17.30 PROJEKCJA | Barwy ochronne | reż. Krzysztof Zanussi | 1976
/ 19.30 Wręczenie Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska NEPTUN
rozmowa z laureatami: Krzysztofem Czyżewskim, Danutą Stenką i Krzysztofem Zanussim
autor laudacji: Piotr Sitkiewicz
improwizacje: Mikołaj Trzaska

21/08/2017 | poniedziałek
(NIE)POKÓJ. MORALNY
Dzień 2 | Moralne oblicza konformizmu i nonkonformizmu
ECS / audytorium → wstęp wolny
/ 15.00 Indeks | reż. Janusz Kijowski | 1977
/ 16.30 Spotkanie z twórcami
/ 17.30 Wodzirej | reż. Feliks Falk | 1977
/ 19.30 Rozmowa
/ 20.15 Egzamin | reż. Cristian Mungiu | 2016

22/08/2017 | wtorek
(NIE)POKÓJ. MORALNY
Dzień 3 | Bohater kontra system
ECS / audytorium → wstęp wolny
/ 15.00 Paciorki jednego różańca | reż. Kazimierz Kutz | 1979
/ 17.00 Spotkanie
/ 18.00 Kobieta samotna | reż. Agnieszka Holland | 1981
/ 19.30 Rozmowa
/ 20.15 Lewiatan | reż. Andriej Zwiagincew | 2014

25/08/2017 | piątek
ECS / ogród zimowy → wstęp wolny
/ 19.00
 KONCERT | MAMMAL HANDS
ECS / audytorium → bilet: 40 zł
/ 20.00 KONCERT | PENGUIN CAFE
ECS / ogród zimowy → wstęp wolny
/ 21.30 KONCERT | FOREST SWORDS
ECS / przy fontannie → wstęp wolny
/ 22.00 KONCERT | BURN REYNOLDS (DJ)
/ 23.00 KONCERT | ZURA (LIVE/DJ)

26/08/2017 | sobota
ECS / 3 piętro → wstęp wolny + rezerwacja miejsc
/ 9.00–17.00 
INAUGURACJA INKUBATORA SOLIDARNOŚCI CODZIENNIE
ECS / Wydział Zabaw → bilet: 1 zł
/ 11.00–16.00 WARSZTATY DLA RODZIN | PAPIER. ERA SPRZED KOMPUTERA
Zapraszamy najmłodszych
ECS / przy fontannie → wstęp wolny
/ 12.00–16.00 WARSZTATY DLA RODZIN | PAPIER. ERA SPRZED KOMPUTERA
Oferta dla starszaków i ich opiekunów
ECS / ogród zimowy → wstęp wolny
/ 19.00 KONCERT | PIN PARK
ECS / audytorium → bilety: 40 zł
/ 20.00 KONCERT | JAMES HEATHER / JACASZEK/WESOŁOWSKI
ECS / ogród zimowy → wstęp wolny
/ 22.00 KONCERT | KAITLYN AURELIA SMITH
ECS / przy fontannie → wstęp wolny
/ 22.00 KONCERT | DTEKK (DJ)
/ 23.00 KONCERT | NORMAL BIAS (LIVE SET)

27/08/2017 | niedziela
ECS / audytorium → bilet: 80 zł
/ 20.00 KONCERT | ECHO COLLECTIVE PLAYS AMNESIAC (RADIOHEAD) / JÓHANN JÓHANNSSON

30/08/2017 | środa
ECS / audytorium → wstęp wolny
/ 18.00 ETYKA SOLIDARNOŚCI
Wykład wygłosi prof. Michael J. Sandel – znany amerykański filozof polityki z Uniwersytetu Harvarda, autor bestsellerów „Sprawiedliwość” i „Czego nie można kupić za pieniądze”, którego pisma przetłumaczono na 27 języków, a wykłady oglądnęły online już dziesiątki milionów ludzi na całym świecie

ECS / ogród zimowy → odbiór zaproszeń
/ 20.00 KONCERT | EXPAT PHILHARMONIC ORCHESTRA
70 instrumentalistów, 60 dorosłych chórzystów i chór dziecięcy, 7 solistów – wykona w ogrodzie zimowym ECS operę Ludwiga van Beethovena FIDELIO. Zagra Expat Philharmonic Orchestra – orkiestra migrantów i uchodźców z krajów ogarniętych konfliktami – w twórczym duecie z polskimi muzykami i wybitnymi solistami z całego świata. FIDELIO to jedyne dzieło operowe Beethovena stworzone jako bunt przeciwko politycznej opresji i zniewoleniu, wzbogacone o współczesne konteksty polityczne jest artystycznym wołaniem o wolność i pokój. Dyrygent Julien Salemkour.

SCENA MUZYCZNA

Program muzyczny dziewiątej edycji festiwalu Solidarity of Arts odnosi się – poprzez artystyczne oddanie harmonijnego współistnienia odmienności – do motywu przewodniego wydarzenia, jakim jest Pokój. Zaproszeni zostali artyści działający w obrębie niejednokrotnie bardzo od siebie estetycznie odległych stylistyk. Usłyszeć będzie można dźwięki różnorodne, rozpinające się od fortepianowej kameralistyki przez klasyczne, orkiestrowe formy, jazz, muzykę elektroniczną aż po dub techno. Wszyscy wykonawcy, choć na co dzień rezydują w różnych światach muzycznych, posiadają jedną cechę wspólną: otwartość, świadome i swobodne poruszanie się ponad muzycznymi podziałami oraz umiejętność przełożenia współczesnego świata z całą jego złożonością i kulturowym bogactwem na indywidualny język twórczy.

Na program muzyczny dziewiątej edycji Solidarity of Arts składa się siedemnaście podmiotów wykonawczych, które usłyszymy na czterech scenach rozmieszczonych w przestrzeni ECS i Sali BHP. To pięć wieczorów i łącznie niemal dwadzieścia godzin wypełnionych różnorodną muzyką, graną przez solistów, tria, kwartety, septet aż po orkiestry i chór. Wielu spośród wykonawców nie miało dotąd okazji szerszego zaprezentowania się polskiej publiczności, dla niektórych gdański występ będzie pierwszym koncertem w Polsce, dlatego w programie znalazło się kilka realizacji premierowych. Powstał też jeden projekt specjalny. Całość daje wielowymiarowy i artystycznie spójny program, otwierający sposobność do zapoznania się z wartościową muzyką, której być może dotychczas nie słyszeliście.

kurator | Tomasz Hoax

(NIE)POKÓJ. MORALNY

Kino moralnego niepokoju to obok polskiej szkoły filmowej najbardziej rozpoznawany nurt w historii powojennego kina polskiego. Główna siła nurtu pochodziła od wkraczających szturmem na scenę młodych twórców skupionych wokół Andrzeja Wajdy w Zespole Filmowym X. Młodzi wnieśli do polskiego kina nową energię i nonkonformistyczne postawy. Rozpoczynając od telewizyjnych filmów krótkich (realizacja takiego formatu była warunkiem do zrealizowania pełnometrażowego debiutu fabularnego), zaczęli pokazywać polskie społeczeństwo takim, jakim było w połowie lat 70. Fakt, że stanęli w sytuacji, kiedy z cenzuralnych powodów nie mogli realizować filmów wprost krytycznych wobec polityki państwa, skłonił ich do skupienia się na pojedynczych przypadkach, przyjrzenia się postaciom zmagającym się z codziennymi dylematami. Stosowano zabieg pars pro toto – część reprezentująca całość: pokazując upadek moralny jednego bohatera, wskazywali na fakt, że ten problem dotyczy nie tyle jednostki, ile całego społeczeństwa. Zaczęto realizować filmy bez gryzienia się w język, bez różowych okularów propagandy, nagle widzowie mogli zobaczyć to, co było ich codziennością, a co w polskim kinie często retuszowano: ciasne mieszkania, problemy z opresyjnym, niewydolnym systemem, biedę i nieprzychylną administrację. Te krótkie wprawki i wysoko upolityczniona atmosfera panująca w ZF X utwierdziły Andrzeja Wajdę w postanowieniu realizacji przełomowego dla nurtu filmu „Człowiek z marmuru”. Niemal równolegle Krzysztof Zanussi nakręcił swoje „Barwy ochronne”. Te dwa filmy wielkich mistrzów o ugruntowanej pozycji artystycznej umożliwiły młodym reżyserom i reżyserkom realizację pełnometrażowych filmów. Powstały między innymi „Zdjęcia próbne” i „Aktorzy prowincjonalni” Agnieszki Holland, „Blizna”, „Spokój” i „Amator” Krzysztofa Kieślowskiego, „Wodzirej” Feliksa Falka, „Pokój z widokiem na morze” Janusza Zaorskiego, „Indeks” i „Kung-Fu” Janusza Kijowskiego. Zjawisko stało się wiodącym prądem w polskim kinie artystycznym, a w 1979 roku wymyślona przez Janusza Kijowskiego nazwa kino moralnego niepokoju została oficjalnie przyjęta jako obowiązująca podczas Międzynarodowego Seminarium Krytyki, zorganizowanego przez Stowarzyszenie Filmowców Polskich na festiwalu filmowym w Gdańsku.

Bohater targany moralnymi rozterkami nie był oczywiście niczym nowym w kinie – ani na świecie, ani nawet w Polsce. Można nawet powiedzieć, że jest to jeden z najczęstszych mechanizmów dramaturgicznych napędzających filmowe fabuły. Wyjątkowe było jednak skupienie się na postaciach zmagających się w ten czy inny sposób z bezdusznym aparatem władzy. Filmy były jawną krytyką rzeczywistości PRL i jako takie dosyć szybko zaczęły być cenzurowane poprzez wycinanie kontrowersyjnych z punktu widzenia władzy scen, a nawet całkowicie zatrzymywano ich dystrybucję, kierując na półki. Władza po niewczasie zdała sobie sprawę, że te z pozoru poprawne politycznie filmy (wypadki atakowania władzy wprost były eliminowane na etapie scenariusza), pokazujące walkę o poprawę i usprawnienie działania państwa, mogą stać się inspiracją do sprzeciwu dla zwykłych obywateli. Siła rażenia kinematografii była wtedy olbrzymia, a widzowie bezbłędnie odczytywali zakodowany przekaz. Polskie społeczeństwo zaczęło przeglądać się w tych filmach jak w lustrze. Zobaczyło wszystkie bolączki życia codziennego: problemy lokalowe, niewydolną administrację, powszechne karierowiczostwo, upartyjnienie nawet pozornie od polityki niezależnych obszarów życia, powszechną bylejakość… ale przede wszystkim autentyczne, pełnokrwiste postaci, często wbrew sobie postawione w sytuacji, w której muszą wykazać się moralnym nonkonformizmem albo pójść na układ z władzą. Nagle krajowe kino z niesamowitą siłą zaczęło krzyczeć, że Polska zmierza w stronę moralnego upadku, że maszyna propagandowo-polityczna zmusza obywateli do postaw skrajnie konformistycznych, że wszechobecny jest brak poszanowania dla uczciwości, ciężkiej pracy i bycia przyzwoitym i że wpływa to niszcząco na niemal wszystkie sfery życia publicznego, powodując postępującą erozję systemu. Reżyserzy jako artyści zdołali wyczuć i uchwycić zachodzące w społeczeństwie mechanizmy i poprzez swoje filmy przyczynili się w pewnym stopniu do tego, co miało za chwilę nastąpić w sferze prawdziwego życia politycznego z protestami robotników i postępującym buntem ludności przeciwko komunistycznej władzy.

Sekcja filmowa tegorocznej edycji festiwalu Solidarity of Arts poświęcona została filmom z nurtu kina moralnego niepokoju z lat 1976–1981. W ramach przeglądu zaprezentowane zostaną także filmy dokumentalne z tamtego okresu, będące niefabularnym rewersem nurtu, zaś całość zostanie skontrapunktowana współczesnymi zagranicznymi filmami fabularnymi. Ma to na celu pokazanie kina moralnego niepokoju jako nurtu bardziej zróżnicowanego, niż zwykło się o nim myśleć (podczas spotkań z twórcami i teoretykami kina, towarzyszących projekcjom, poruszone zostaną zarówno wątki dokumentalne, jak i fabularne filmów telewizyjnych). Zestawienie polskich filmów sprzed kilku dekad z nowymi nagradzanymi fabułami współczesnych twórców pokaże, że w Europie i na świecie działają obecnie podobne mechanizmy, budząc analogiczne reakcje twórców. Rumunia i Rosja to kraje, gdzie podobnie jak w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej lat 70. zmagania z cenzurą i nieprzychylną autorytarną władzą, szalejącą korupcją i układami politycznymi skłaniają filmowców do zwrócenia się w stronę postaci znajdujących się w sytuacjach prowokujących moralne konflikty. To zestawienie pokazuje, że niezależnie od czasu i miejsca opresyjna władza, chcąc ingerować w artystyczne treści, inspiruje reżyserów do prezentowania bohaterów pozornie poza kontekstem politycznym, a de facto obnażających mechanizmy działania władzy, i kręci bat na siebie samą.

kurator | Tomasz Kolankiewicz

INSTALACJE ARTYSTYCZNE

INSTALACJA | POKÓJ

termin | 13 sierpnia – 2 września 2017

adres | Gdańsk, pl. Solidarności 1
miejsce | ECS, ogród zimowy
wstęp | wolny

Paper Heroes – designerki Karolina Pawłowska i Magdalena Major – przy użyciu jednego z najprostszych materiałów, jakim jest papier, opowiedzą o tym, co zawiera się w złożonym i abstrakcyjnym pojęciu pokoju. Instalacja nie ma dawać jednoznacznych odpowiedzi, ale przemawiać na poziomie emocji, nie narzucając sztywnych interpretacji tytułowego pojęcia.

Autorki konfrontują się z tym, jak pokój jest banalizowany, stając się tylko trywialnym hasłem coraz bardziej pozbawionym znaczenia. Projektantki, dotykając problemów, z jakimi mierzą się współczesne społeczeństwa, stawiają widzowi pytanie: Czy żyjemy dziś w rzeczywistości pokoju?
– Liczymy, że nasza instalacja będzie wyraźnym głosem w ważnych sprawach, który dotrze do szerszej publiczności – mówią projektantki z Paper Heroes.

Paper Heroes to studio kreatywne założone przez Karolinę Pawłowską i Magdalenę Major, w którym papier zajmuje szczególne miejsce. Praca w duecie opiera się na twórczym konfrontowaniu swoich koncepcji i wyobrażeń. Działając w myśl hasła — Life is short, be a hero!

PAPIER

Wernisaż wystawy ze zbiorów archiwum ECS

termin | 14 sierpnia 2017, poniedziałek, godz. 18.00
adres | Gdańsk, pl. Solidarności 1
miejsce | ECS, galeria Trap
wstęp | wolny

Trudno w to uwierzyć, ale w latach 70. i 80. wydano nielegalnie w PRL – nielegalnie, czyli poza cenzurą – blisko 6 tys. tytułów prasowych i 4 tys. różnych tytułów książek. Bard opozycyjny Jan Krzysztof Kelus nazwał ten fenomen papierową rewolucją powielaczogodzin, w której walka toczyła się za pomocą papierowej amunicji.

Wydawnictwa podziemne to ogromny dorobek, fenomen polskiej opozycji. Niezależne publikacje stały się nie tylko sposobem na walkę z reżimem komunistycznym, ale i uczyły odważnego myślenia, kształtowały świadomość, postawy i budowały więzi. W czasach monopolu władzy na prasę podawały informacje niedostępne w oficjalnym obiegu, wypełniały treścią miejsca przemilczane w polskiej historii, krzewiły zakazaną w kraju literaturę, służyły prześladowanym poradami prawnymi, bawiły satyrą i humorem. Mimo sankcji, często z narażeniem życia, powstawały podziemne drukarnie i sieć kolporterów przekraczających nawet granice Polski. Powielacze, farbę i papier przemycano najczęściej z Zachodu przy wsparciu zagranicznych kurierów. Szczególnym znakiem minionych zdarzeń są także prezentowane na wystawie notatki, tworzone naprędce w czasie Sierpnia ’80, czy prywatna korespondencja z okresu stanu wojennego, oddające reakcje poszczególnych osób i rodzin, na których losie historia odcisnęła szczególny ślad.

Papierowa rewolucja – wolne słowo odciśnięte na papierze – okazała się skutecznym narzędziem pokojowej walki o ideały wolności, solidarności i prawa człowieka. Sierpień ’80 wydał Porozumienia Sierpniowe, które zmieniły bieg najnowszej historii Europy. W stanie wojennym znów przeciwko czołgom wytoczono papierową amunicję, wierząc w zwycięstwo. Na wystawie eksponowane będą papierowe archiwalia i fotografie z zasobów ECS. Ekspozycja będzie czynna do 30 listopada 2017 roku.

PROJEKCJA WIELKOFORMATOWA | D’AILLEURS

Gdzie indziej / Z resztą / Ponadto

termin | 25–27 sierpnia + 30 sierpnia, godz. 20.00–0.00
adres | Gdańsk, pl. Solidarności 1
miejsce | ECS, elewacja budynku
wstęp | wolny

Nie bez przypadku Robert Sochacki tytuł pracy zaczerpnął z języka francuskiego, dającego mnóstwo wolności w interpretacji. Francuski – używany w krajach arabskich – to język, którym od wieków posługuje się europejski naród rewolucjonistów i wywrotowców. Projekcja wielkoformatowa d’ailleurs traktuje temat POKOJU – który jest myślą przewodnią tegorocznej edycji SOLIDARITY OF ARTS – przewrotnie, ukazując, że coś, co ma dawać poczucie bezpieczeństwa, może stać się ograniczeniem wolności. Sochacki, odwołując się do uniwersalnych symboli, podkreśla, że wartości takie jak pokój, wolność czy równość nie mogą być ograniczane lub uzbrajane. Pokój codzienny czy pokój w każdym miejscu świata i w każdym czasie są tematem, o którym warto mówić, krzyczeć, śpiewać i malować.

Robert Sochacki malarstwem zajmuje się, odkąd podjął studia na tym kierunku w gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Następie malował w przestrzeni jako scenograf teatralny oraz performer wideo, a w końcu – jako twórca instalacji interaktywnych. W ubiegłych latach był stypendystą ministra kultury i dziedzictwa narodowego. Obecnie pracuje jako asystent na Wydziale Malarstwa swojej macierzystej uczelni i kończy studia doktoranckie w zakresie sztuk plastycznych (sztuka w przestrzeni publicznej). Jako malarz wideo tworzy głównie wielkoformatowe projekcje. Jego prace, prezentowane w niezależnych autorskich galeriach, podczas wydarzeń artystycznych w Polsce i na świecie oraz na festiwalach muzycznych i streetartowych, były wielokrotnie nagradzane. Jego obrazy – również w formie wydruków cyfrowych – są z reguły w pełni kompletną, wielowymiarową opowieścią o tym, co dzieje się wokół nas.

INSTALACJA ARTYSTYCZNA

termin | 13 sierpnia – 2 września 2017
adres | Gdańsk, pl. Solidarności 1
miejsce | ECS, ogród zimowy
wstęp | wolny

Bohaterami instalacji są uciekinierzy z rodzinnego kraju – profesjonalni muzycy, członkowie pierwszej orkiestry symfonicznej Expat Philharmonic Orchestra, w skład której wchodzą Syryjczycy mieszkający w krajach Unii Europejskiej. Instalacja zbudowana jest z osobistych historii: wybitnego puzonisty, wiolonczelisty oraz pisarza. Zgodzili się wypożyczyć autorce pracy po jednym ważnym dla nich przedmiocie. Wspominając kraj swojego pochodzenia, otwierają drzwi swoich rodzinnych domów, przypominają sobie zapachy i smaki, a odgłosy oraz tradycyjne melodie próbują odtworzyć na swoich instrumentach.

Lucyna Kolendo studiowała na Uniwersytecie Artystycznym w Linzu, a dyplom obroniła w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (2012). Absolwentka Programu Mentorskiego Sputnik Photos. W 2014 roku otrzymała nagrodę Hubert Sielecki Preis na festiwalu Tricky Women Film Festival w Wiedniu. Jury festiwalu Crossing Europe International Film Festival Linz 2013 nominowało ją do nagrody Local Artist Award. Rezydentka Kolonii Artystów w Gdańsku. Publikowała m.in. w SHOTS oraz Adbusters. W swoich ostatnich pracach stara się opowiadać o miejscach, które poddawane są bezpowrotnym przekształceniom. Nagrywa historie ich mieszkańców, tworzy archiwum zdjęć, korzystając z ich rodzinnych albumów, zbiera znalezione na miejscu przedmioty. W ramach projektu „Voiceover” do transmisji wspomnień wykorzystuje radio. W trakcie rozwijania ostatniego cyklu zdjęć przyglądała się swojej babci. W lokalnym ośrodku profilaktyki środowiskowej prowadzi zajęcia z młodzieżą, które przybliżają ich do tematu sztuki.

FOTO&VIDEO | POKOJE

termin | 13 sierpnia – 2 września 2017
adres | Gdańsk, pl. Solidarności 1
miejsce | ECS, przed budynkiem od strony historycznej Bramy nr 2
wstęp | wolny

Termin POKÓJ – wokół którego ogniskują się w tym roku wysiłki twórcze artystów zaproszonych do projektu SOLIDARITY OF ARTS – Kamila Chomicz interpretuje na dwa sposoby. W pierwszym znaczeniu jako pojęcie polityczne, stan opisujący stosunki między państwami lub wewnątrz nich, oznaczający brak wojny. W drugim znaczeniu odwołuje się do architektury, pokój jako pomieszczenie, fizyczny wymiar codziennej egzystencji, który zdradza osobistą tożsamość i wartości lokatora.

W swojej pracy Kamila Chomicz przedstawiła pochodzącego z Damaszku w Syrii – Nadima Husni (ur. 1983), kompozytora, dyrygenta, altowiolonczelistę. Muzyk dziesięć lat temu opuścił ojczyznę, w której nic nie wróżyło wojny. Przyjechał do Polski, aby w Akademii Muzycznej w Krakowie studiować kompozycję. A że zjawił się dwa dni za wcześnie, niż pozwalała na to wiza, odsiedział swoje w małym pokoju. Boleśnie wspomina to doświadczenie. Nadim nie widział swojej rodziny już osiem lat. Choć deklaruje, że jego miejsce na świecie jest tam, gdzie jest muzyka, która daje mu spokój i odpowiedzi na wiele pytań, to w pewnym sensie czuje się bezdomny. Fizycznie jest w Polsce, a myślami w Syrii. Pokój Nadima jest mały i skromny, na ścianach wiszą kartki pokryte nutami. Jedyną pamiątką, która pochodzi z rodzinnego domu, jest paleta malarska jego ojca, której zapach i kolory przywodzą wspomnienia z dzieciństwa. A obrazy pędzla ojca były dla Nadima inspiracją do napisania utworu dyplomowego.

Kamila Chomicz jest dokumentalistką, fotografuje i realizuje niezależne krótkie filmy, których bohaterami są ważni dla niej ludzie. W rozmowach z nimi szuka intymności. Inspiracją dla niej są tradycja i korzenie w kulturze współczesnej. Współtworzy Fundację MI-RO-RO oraz dokumentuje fotograficznie i filmowo rytuały, pieśni i sylwetki twórców ludowych w Polsce i na świecie. Interesuje ją tożsamość miejsc i ludzi, uwarunkowania społeczne oraz możliwości samostanowienia o sobie, poczucia wolności.

Nowe idzie od morza jest patronem medialnym Solidarity of Arts 2017. Wiecej: http://solidarityofarts.pl/