„DNA | Drone Noise Ambient 03” jest to cykl koncertów audiowizualnych podczas których zaprezentujemy artystki posługujące się filed recordingiem i tworzące aranżacje dźwiękowe definiujące współczesne gatunki muzyczne takie jak:  Drone, Ambient, Noise, Glitch, Electroacustic.

Jest to już trzecia edycja projektu.

Podczas dwóch dni spotkań usłyszymy 5 wykonawczyń:

–  Paulina MIU Zielińska (Poznań)
–  Joanna Szumacher (Łódź),
–  Martyna Poznańska (Berlin),
–  Melanie Velarde (Berlin)
–  Kasia Justka (Berlin).

Program:

11.12.2015
20.00 – Paulina MIU Zielińska (Poznań)
21.00 – Joanna Szumacher (Łódź)

12.12.2015
19.00 – Martyna Poznańska (Berlin)
20.00 – Melanie Velarde (Berlin)
21.00 – Kasia Justka (Berlin)

Karnet dwudniowy: 30 pln (dostępne w Nowej Kolonii).

Bilet jednodniowy 20 pln (w dniu koncertów).

ARTYŚCI

Paulina Miu Zielińska – performerka i kompozytorka. Eksploruje właściwości i możliwości głosu ludzkiego. Improwizuje i eksperymentuje. Zajmuje się szeroko pojętym sound artem. Komponuje muzykę do spektakli i różnorodnych form wizualno-dźwiękowych. Łazi po miastach, bagnach i lasach, skąd pobiera próbki dźwiękowe do swoich kompozycji. Śpiewa na scenie i w ciemnych uliczkach. Z ochotą nagrywa swój własny głos, by go później ciąć i składać od nowa. Współpracuje z teatrem Węgajty, studiuje muzykoterapię w Akademii Muzycznej w Łodzi. Współrealizuje i wspiera projekty społeczne i artystyczne w Polsce i w Niemczech. Od 7 lat prowadzi warsztaty ruchowo-głosowe i śpiewu białego w Polsce i za granicą, a także pracuje indywidualnie z osobami zainteresowanymi poszukiwaniem nowych form ekspresji wokalnej. Pod nazwą 'mjol’ eksploruje kontrastowe obszary brzmieniowe. Podstawową inspiracją tych działań są  procesy i zjawiska dźwiękowe zachodzące w naturze – tej bliskiej namacalnej jak nasze ciało i tej dalekiej, nieosiągalnej jak wybuch wulkanu czy miłosne pieśni płetwali błękitnych. Głos szuka relacji z szumami, twarde spotyka miękkie sypkie i kruche ginie w noisowej przepaści. Na 'mjol’ składają się również fascynacje transowymi archaicznymi pieśniami, surowymi nagraniami terenowymi, słuchowiskiem a także noisem w jego różnych odcieniach. Ważną rolę odgrywa tu zarówno improwizacja jak i zakomponowane elementy składające się na historie wygrzebane gdzieś pod mchem, znalezione w szczelinie muru, podsłuchane na klatce schodowej lub wykrzyczane przez różne stworzenia.

Joanna Szumacher – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, artystka sztuk wizualnych, współwłaścicielka kasetowej oficyny wydawniczej -Super- ukierunkowanej na muzykę eksperymentalną. Organizatorka koncertów, w tym łódzkiego cyklu „Byle do wiosny”, prezentującego najciekawsze zjawiska z różnych scen niezależnych. Występowała w Warszawie, Poznaniu, Wrocławiu, Krakowie, Szczecinie, Opolu oraz w podczas Festiwalu Sztuki Efemerycznej w Sokołowsku. Wspólniej z Izabelą Robakowską tworzy performatywno-muzyczny duet Smutne Kobiety (field recording, noise, free-impro), a z Mikołajem Tkaczem trap-noise’owy kolektyw BETON. Jesienią nakładem Requiem Records ukaże się jej wydawnictwo przygotowane wspólnie z Pawłem Cieślakiem.

Martyna Poznańska – artystka dźwiękowa, performerka, ilustratorka i tłumaczka. Studiowała Sztukę Dźwięku na University of The Arts London. Uczestniczyła w Laboratorium Głosu Olgi Szwajgier oraz licznych warsztatach prowadzonych m.in. przez Meredith Monk. Zaangażowana w ruch muzyki eksperymentalnej Muzykoterapia w Krakowie. W swoich poszukiwaniach i działaniach koncentruje się wokół możliwości eksploracji, większej świadomości oraz redukcji hałasu w przestrzeni miejskiej. W sierpniu 2012 r. opublikowała swój pierwszy debiutancki album 'Hoarse Whisper’. Jej ostatnie projekty to warsztaty 'field recordings’ „Łowcy Dźwięków” w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie oraz ścieżka dźwiękowa do choreografii 'A Hint of Wasabi’ dla Adugna Dance Company, w Playmouth (UK) we współpracy z kompozytorem Jamiem Hamiltonem.

Melanie Velarde jest australijską artystką dźwiękową, aktualnie mieszka w Berlinie. W 2001 roku obroniła tytuł magistra na akademii RMIT w Melbourne na wydziale nowych mediów (studia dźwiękowe). Melanie wykorzystuje nagrania terenowe do produkcji audio/sensualnych tekstur dźwiękowych, które mogą być doświadczane w zdefiniowanych przestrzeniach, głównie w formie instalacji dźwiękowo wizualnych i performance’u. Jej prace były dotychczas prezentowane w galeriach i podczas festiwali sztuk w Australli, w Chinach, Danii, Niemczech jak również w artystycznych audycjach radiowych.

Kasia Justka jest polską artystką multimedialną mieszkającą w Berlinie. Jej prace skupiają się na obsesji na temat nośników energii elektrycznej oraz dziwnych dźwięków organicznych. Jej intuicyjne i analogowe performance wykorzystujące światło, dźwiękowe obrazy i obiekty jako narzędzia, doprowadziły do współpracy z muzykami, teatrami, galeriami, klubami, projektantami mody i artystami. Występowała m.in. w ramach: Electrovision London, Transvisualia, Free Form Festival, CynetArt_08, Unsound Festival, Piksel in Norway, Warsaw Electronic Festival, Galeria Zachęta, WRO Biennale, TR Warszawa, Volksbuhne.